Hakikat, zahire yansıdığı zaman aldığı isim şeriattır

[YUSUF]

“Şeriat-ı muhammediyeye tabi oluyorum” kıvancı ve safiyeti ile, bizi örnek alıp izleyen toplumları da “akılcı din” felsefesine itekledik; nefsî hazlarının esiri, beş duyudan öteye gidemeyen, hakiykat yoksunları kıldık. En son lutfu ilahi olan şeriat-ı garrayı manadan soyutladık. Yaşamak için, dünya ilmini tahsil eden ezel-i ervah yoksunlarınıda rahmet-i ilâhiyeden nasibli kılacakken daima gazab-ı ilâhiyi göstere göstere şeriat-ı garrayı yaşantılarından çıkarmalarına sebep olduk.



Kıyamete kadar beşerin manevi yaşantısına cevap verecek rahmet-i ilahiyenin en son rahmet vesilesi, ahir zaman peygamberi Hazret-i Muhammet Mustafa (s.t.a.v.) Efendimizden biz acizlere bahşedilen, “şeriat” ismiyle lutfedilen şer-i şerifi “arısı kaybolmuş kovan” misali, manasız, boş bıraktık. İnanıyorum ki, zatını da tatmin etmeyen, itminan-i kalbden yoksun bu görüntü sizleri de rahatsız ediyor!



“Hakikat, zahire yansıdığı zaman aldığı isim şeriattır.”



Kasdin İslam’a hizmet ise, şüphem yok, lutfen bu teraziyi kullan!...



O zaman ALLAH aşkının yabancısı olamazsın!...



“Göklerde ve yerde nice ayetler vardır ki, onlar bu delillerden yüzlerini çevirip geçerler.” (Yusuf Suresi, 105)



“Onların çoğu ancak ortak koşarak ALLAH’a iman ederler!”(Yusuf Suresi, 106) buyuruyor Hazret-i ALLAH (c.c.)



Kadrini bil! Ademlikten terakki ederek, insan olmaya namzetsin. Müsait yaratıldın. Başka yaratığa verilmeyen, rahmet-i ilahi olan imkan ve meziyet bila-istisna benî Adem’e verildi. Dikat et. Ömür sermayeni boşa harcama. “Hayvaniyyet” sıfatı ile huzur-u ilahiye gitme. Cennet-i alâ hergele meydanı değil!



Ademlikden insanlığa dönüşen kamil insanların yurdu olduğunu hatırdan çıkarma!...



PİR-İ GALİB-İ

[1.beyazıt]

Efendimize Allah uzun ömür versin.Günümüzün ulemasının dahi açıklayamadığı birçok konuyu aydınlattı,hemde herkesin anlayacağı bir lisan ile.