pop ve rock ilahiler

[1.beyazıt]

belki başka arkadaşlar sevmiyor olabilir.ben cem karacanın kendi yazdığı bu ilahi söyleyiş tarzını ve sözlerini çok beğeniyorum.tam bir dervişi anlatıyor.

[1.beyazıt]

Rock ilahi, blues ilahi, jazz ilahi, arabesk ilahi, rap ilahi, hip-hop ilahi... Bir zamanlar sadece ney ve tambur kullanılarak tekkelerde okunan ilahiler artık her tarzda çalınıp söylenmeye başlandı.

Ahmet Özhan: Amerika'da jazz ve blues tarzı bir müzik dinleyen biri Müslüman olsa hangi tarzda ilahi dinlemek ister? Ona, ney dinleyeceksin diyebilir misiniz? Kesinlikle diyemezsiniz. Müzik evrenseldir. Önemli olan buradaki etik anlayışıdır. Benim gönlüm ilahilerin tamburla ve neyle söylenmesinden yana ama isteyen blues tarzı rock tarzı hatta rap tarzında da söyleyebilir. Bu sosyal bir mesele aslında. Varoş kendi tasavvuf müziğini icra ediyor, Nişantaşı kendi tasavvuf anlayışını dillendiriyor. Benim müzik anlayışıma göre ilahinin enstrümanı olmaz. Galata Mevlevihanesi'nde piyanonun olması bunun en güzel örneğidir.

Erkan Mutlu: Tasavvuf musikisi kendi ritüelleri olan bir inancın musikisidir. Değişen şartlarla birlikte bu musikiyi insanımıza sevdirme ve dinleyicilere estetik bir şekilde sunmak çok önemli. Benim bu noktada tereddütlerim var. Dünyadaki hâkim müzik tarzlarını referans alarak çok basit bir üslupla ilahi söylenmesine şiddetle karşıyım. Rock, blues, rap ya da hangi tarz olursa olsun gerekli estetik kaygı güdüldükten sonra ortaya güzel bir eser çıkabilir. Yeter ki doğru eserleri, doğru tarzda, doğru kişiler okusun. Ortalıkta çok seviyesiz çalışmalar dolaşıyor. İlahi okumaya herkes cüret etmemeli.